Waarom ben ik niet zo empathisch als ik zou willen zijn?

Waarom ben ik niet zo empathisch als ik zou willen zijn?

Een blogpost van Rachel Collis ‘waarom ben ik niet zo empathisch als ik zou willen zijn?’

De originele blog vind je hier: https://workingwithact.com/2012/08/29/why-i-am-not-as-empathic-as-i-want-to-be/

 

 

Vorig jaar moesten mijn dochter Ellie haar wijsheidstanden eruit. Het was verschrikkelijk. Het is een pijnlijke en onaangename ingreep en om het nog erger te maken heeft Ellie een fobie voor naalden. Ellie was doodsbang, maar ze deed haar best om dit te verbergen en ze zag er volkomen kalm uit. Dit betekende helaas ook dat ik eruitzag als een gekke, overdreven angstige moeder die ervan overtuigd was dat mijn dochter het niet aankon, terwijl Ellie er heel rustig uit zag.

Mijn bezorgdheid over Ellie, in combinatie met de moeilijkheid die ik had om haar de hulp te geven die ze nodig had, was gewoon vreselijk.

Na de operatie had Ellie veel pijn en moest ze vaak braken. Ik voelde me zo slecht voor haar. Het was zo pijnlijk om haar zo ongemakkelijk te zien.

Zelfs nu, als we het hebben over de operatie, heb ik de neiging om van streek te raken en het gesprek te kapen. Opeens gaat het erover hoe ik het allemaal vreselijk vond.

Wanneer mijn geliefden pijn hebben, voel ik het zo acuut dat ik moeite heb om aanwezig en behulpzaam te zijn. Dit komt omdat ik een aantal belangrijke empathische vaardigheden mis.

Louise McHugh heeft me onlangs geleerd dat er drie aspecten aan empathie zijn:

  1. Perspectief nemen - Me voorstellen hoe ik me zou voelen als ik jou was. Of, nog beter, als ik jou was met je geschiedenis, je temperament en omstandigheden, hoe zou ik me voelen?
  2. Openstaan om de pijnlijke emoties te voelen die worden opgeroepen door het perspectief van de ander te nemen.
  3. Effectief omgaan met die pijnlijke emoties om niet zo overladen en overstuur te raken zodat je je niet kunt richten op het ondersteunen van de ander.

Strategieën voor het omgaan met pijnlijke emoties omvatten mindfulness (aanwezig zijn met je vijf zintuigen, je pijn vasthouden met mededogenbewustzijn) en verbinding maken met dat deel van jezelf dat observeert wat er gebeurt zonder daarin verstrikt te raken.

 

Als ik meer empathisch wil worden, moet ik werken aan dit derde aspect van empathie. Wanneer de gevoelens me overspoelen, moet ik onthouden dat ik moet ademen en aanwezig moet zijn. Ik moet verbinding maken met het deel van mij dat pijn en moeilijkheden kan observeren en overstijgen. Wanneer een dierbaar mens mijn hulp en ondersteuning nodig heeft, wil ik beter worden in het geven van wat ze nodig hebben.

Hoe empathisch ben jij? Wat staat jouw empathie in de weg?