Mindfulness oefening

Mindfulness oefening

Voor de hulpverleners onder ons die een ACT-opleiding volgden; het is een mooie oefening in perspectiefname en hoort dus tot het proces zelf-als-context, wat een acceptatie proces is.

Het is een mindfulnessoefening dus kijk of je ergens rustig kan gaan zitten.

Als je liever het geluidsbericht beluistert; klik dan hier.

Adem nu een keer of 3 eens diep in en uit. Pers alle lucht uit je longen. En kijk of je dan je ademhaling kan laten lopen zoals die loopt. Gewoon een 5-tal keren ademen op het moment dat je lichaam het nodig vindt om dat te doen. Of het nu diepgaand of oppervlakkig is, snel of traag, dat maakt niet uit. Gewoon volgen wanneer je lichaam het nodig vindt om te ademen.

Neem hier rustig je tijd voor.

Probeer nu voor jezelf eens een aantal mensen voor de geest te halen die jou graag zien, die echt om je geven. Mogelijk laten ze dat niet zien op de juiste manier of reageer jij niet altijd juist op hen enz. Dit is in deze oefening niet waar we het over gaan hebben. Probeer je gewoon die mensen even voor de geest te halen.

Neem hier even de tijd voor. Het hoeven er niet veel te zijn.

Beeld je nu in dat deze mensen in een ruimte zijn met jou, glimlachend naar je, kijkend naar hoe vreselijk jij jezelf vindt. Kijkend naar hoe je die grote gedachtenstroom over jezelf hebt in je hoofd, , kijken naar hoe je lichaam reageert op al die boodschappen die je jezelf geeft. Zij blijven bij je, wat je ook doet. Ze glimlachen met liefde naar je, knikken en zeggen telkens opnieuw ‘ik weet het. Ik weet dat je je zo voelt. Tuurlijk voel je je zo. Uiteraard. Voor ons hoef je niet anders te zijn dan hoe je je nu voelt. Wij blijven bij je. Terwijl je worstelt met jezelf en terwijl de worsteling afneemt en misschien zelfs bijna verdwijnt. Wij hebben zoveel geduld met je als nodig is.

 Merk wat je hoofd doet met deze boodschap. Wat zou je zeggen als je dit te horen kreeg? Weet dat het antwoord opnieuw is: ‘we weten het. We zien hoe je je voelt. We blijven bij je. Je hoeft je gevoel niet te veranderen. Het is ok.

 Adem maar es even opnieuw bewust in en uit.

 Merk opnieuw op wat er in je hoofd gebeurt. Wat gebeurt er met je? Ga je in gevecht? Kan je het geschenk van de mensen rondom je ontvangen of vind je dat lastig? Wat het ook is, je hoeft het niet te veranderen. Het is ok dat je dat nu zo voelt. Zij lopen niet weg van je. Zij blijven rustig bij je, wat je ook doet, wat je ook denkt en wat je ook voelt.

 Wat het ook met je doet, kijk eens of je even opnieuw bewust een 3-tal keer in en uit kan ademen en je gedachten intussen gewoon kan laten gaan.

 Wat gebeurt er nu als je naar deze mensen kijkt? Hoe voel je je op dit moment? Verschuift er iets ten opzichte van het begin van de oefening? Dat hoeft niet zo te zijn, het is enkel een vraag om te observeren wat is. Je hoeft geen tijd en energie te steken in het willen veranderen van hoe je je voelt naar deze mensen. Zij blijven toch, wat er ook gebeurt.

 Neem even rustig de tijd om gewoon enkele ogenblikken te observeren wat jij doet met deze oefening.

 Adem dan nog een 5-tal keer rustig in en uit.

En open je ogen als je daar klaar voor bent.